↑ نمایشنامه‌خوانی بازیگران به یاد هما روستا. ↑ «وبلاگ ترانه علیدوستی به دستور کمیته دولتی فیلترینگ، مسدود شد».

در سال ۱۳۷۹ وقتی ۱۷ ساله بود در کلاس های بازیگری امین تارخ شرکت کرد و یکسال بعد در فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم» در نقش ترانه پرنیان جلوی دوربین رفت

تورو خدا ازت خواهش میکنم توسریال شهرزاد با قباد دیوان سالار ازدواج کن چون عاشقته

علیدوستی زمانی که تازه ۱۸ سالگی را تمام کرده بود، با افتتاحیهٔ این فیلم در جشنواره فجر ۱۳۸۰ به عنوان اولین استعداد جدید بازیگری آن دهه معرفی شد و به یکی از هنرپیشه‌های مهم نسل خود تبدیل شد.[۱۴] پس از این فیلم او تا سال ۱۳۸۲ در هیچ فیلمی حضور پیدا نکرد.

این صفحه آخرین‌بار در ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۵ ساعت ۲۳:۳۷ ویرایش شده است.

↑ «تفریق؛ مانی حقیقی با نوید محمدزاده و ترانه علیدوستی به سینما می‌آید». ایمنا. ۲۰۲۰-۰۹-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۱.

علیدوستی به زبان انگلیسی مسلط بوده و مترجم ادبی است.[۳][۴] او جایزه ادبی پروین اعتصامی را در پنجمین دورهٔ برگزاری آن در بخش ادبیات داستانی با ترجمهٔ رؤیای مادرم، نوشتهٔ آلیس مونرو به دست آورد. ترانه علیدوستی در ویژه‌نامه شماره ۱۰۰ ماهنامه صنعت سینما که نگاهی است به سینمای ایران در دهه هشتاد، به انتخاب ۱۳۰ نویسنده و منتقد سینمایی به عنوان بهترین بازیگر زن دهه انتخاب شد.

اولین تجربه بازیگری ترانه در فیلم “من ترانه ۱۵ سال دارم” در سال ۱۳۸۰ بود. این فیلم به کارگردانی رسول صدرعاملی طبیعتا برای او شهرتی بزرگ به ارمغان آورد و او با بازی در این اثر درخشید.

می‌توان نتیجه گرفت که نقطه عطف زندگی نامه ترانه علی دوستی شرکت او در همین کلاس هاست.

پرویز پرستویی، مهتاب نصیرپور، حبیب رضایی، ترانه علیدوستی و احمد مهرانفر به روی صحنه رفت

↑ «دو بازیگر زن دیگر ایرانی حجاب اجباری را برداشتند». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۰ نوامبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۲.

واقعا همینطوره.خوبه شهرزاد عاقله وگرنه مثل این افرادی که گول حرفا رو میخورن اون زن قباد میشد قباد یه شخصیت بچه گانه رشد نکرده داره ترانه علیدوستی بدون آرایش و کمبود محبت و خانواده و بارها هم میگه( البته که آدم متاسف میشه براش)اما این اصلا دلیل نمیشه که اینطور تمام زندگی شهرزاد رو به باد بده از مسائل مالی تا پیشنهاد وقیح و عجیب طلاق گرفتن از شوهرش.

او خودش را تا جای ممکن از جمع آنها کنار می کشد و به خوبی حسی مانند معذب بودن را به تماشاچی منتقل می کند. پس از ناپدید شدن الی در ساحل دریا، ماجرا به یک تراژدی تبدیل می شود و ... .

او در این تصویر شعار «ژن ژیان ئازادی» را در دست دارد و همچنین ترانه‌ای از شهیار قنبری با هشتگ‌های مهسا امینی و «زن، زندگی، آزادی» را ضمیمه عکس خود کرده است.[۳۶][۳۷]